dinsdag 2 september 2008

Gerard's visie op het afgelopen jaar

Zo....
Het eerste jaar zit erop,en ik moet zeggen,het viel niet tegen.
Het was wel een grote verandering,maar dat spreekt voor zich denk ik.
Christel heeft al beschreven hoe we ons er hebben doorgeslagen dus beperk
ik me maar tot het gedeelte waar ik me het meeste mee "vermaak"werk dus.
Het is een wereld van verschil met het transportgebeuren in Nederland,en dat
begint al meteen met het materieel...Het ziet er allemaal redelijk indrukwekkend
uit van de buitenkant,maar het loopt allemaal plm. 20 jaar achter qua techniek.
Als voorbeeld:vol trots vertelde de driversupervisor me dat Westcan sinds kort
met luchtvering op de trucks reed en dat er zelfs al een paar opleggers met dit
wereldschokkende fenomeen waren uitgerust.Toen ik op zoek ging naar de bediening
van dit wonder van techniek,bleek dit niet aanwezig.....Op mijn opmerking dat het
in Europa heel normaal is om je luchtvering omhoog of omlaag te kunnen zetten,
kreeg ik een glazige onbegrepen blik en als antwoord:maar deze gaat ook omlaag hoor!
omhoog schijnt niet nodig te zijn blijkbaar.('k vindt 't wel handig als ik een volle trailer
afkoppel,maar daar ben ik hier de enige in).
Verder zijn de voertuigconfiguraties(das 123 punten bij scrabble)hier wezenlijk anders
dan in Nederland.
Er rijden hier de vreemdste combinaties in de rondte en als een combinatie te zwaar wordt
hangt men er gewoon een paar assen achteraan,dit gebeurt vooral in het zwaar transport.
Wat ook wezenlijk anders is,is het gebruik van het logboek en de totale afwezigheid van
welke vorm van tachograaf dan ook,dus aan rijuren geen gebrek.
met dit systeem werkte m'n vader 30 jaar geleden ook,alleen heette het toen werkboekje..
Waar ik heel erg aan moest wennen is de mentaliteit hier.Alles is gebaseerd op "Cover your
Ass",met andere woorden,altijd zorgen dat een ander verantwoordelijk is,anders hangen ze
je op aan de hoogste boom.
En binnen het bedrijf schijnt het nogal vreemd te zijn dat een chauffeur tegenspreekt.
Nou deed ik dat in Nederland wel eens en ik heb geen reden kunnen bedenken om dat hier
niet te doen,dus binnen no-time had ik al een "goede"reputatie opgebouwd,vooral bij mijn
favoriete beroepsgroep de zgn. plennert.....
Wat ook wennen was,en een paar keer slikken,is het rijden in winterse omstandigheden.
In het begin ging ik redelijk voorzichtig over ondergesneeuwde wegen,maar na verloop van
tijd werd ik steeds dapperder en reed ik als echte semi-canadees ook gewoon 100 km/h
Rijden in de bergen is weer een verhaal op zich,want hier komt mijn minst favoriete onder
deel van de auto...Sneeuwkettingen..niet leuk,vies en zwaar werk,en ik kom er altijd 10 meter
te laat achter dat ik ze nodig ben,dus auto dwars geslipt,oplegger scheef erboven,en Wakker
luid fulminerend eronder met een hoop oud ijzer.Ik ben zelfs in staat geweest om mezelf vast
te parkeren...is nog een hele kunst op zich,en er zijn ook maar weinig mensen hier die het doen.
Het gaat als volgt:men komt aanrijden op een ondergesneeuwde parkeerplaats,het is -40, je vergeet om nadat je bent gestopt en je banden zijn afgekoeld een stukje naar voren te rijden
en voila het hele circus net zo vast as wat! Het grootse probleem is echter dat je hier pas de
volgende ochtend achterkomt,en nee das niet grapsig...dus de juwelenkist weer open,kettinkjes
eruit , luid scheldend en tierend kettingen omleggen,1(een)meter rijden,alles er weer af en dan
kan de dag beginnen........... 's minder...




Over het algemeen heb ik m'n draai redelijk gevonden,alleen het schema waar ik mee werk
valt behoorlijk tegen,5dagen werken,2 dagen vrij,5 dagen werken 3 dagen vrij.
Klinkt leuk,alleen zitten er idioot veel weekends in.Van de 16 weekends ben ik er 3 vrij,en das nou niet bepaald aan de royale kant.Toen we hier net waren dachten we dat dit een goed schema
was omdat ik dan door de week veel vrij was,en er een hele hoop geregeld moest worden,en dat
ging ook goed...Totdat Christels werkvergunning kwam en ze ging werken...Ik geloof dat we elkaar in 6 weken 2 dagen hebben gezien,en in 3 maanden 1 weekend samen vrij zijn geweest,
en dat wordt toch wel een beetje te gortig.Want net als in de rest van de wereld gebeurt het meeste hier in het weekeinde.
Mijn volgende missie is dan ook om Westcan ervan te overtuigen dat ik een ander schema moet
met meer weekends vrij,zal niet meevallen,maar we gaan er voor.

k

1 opmerking:

  1. Ben blij dat je het prima naar je zin hebt.Ben wel zeer verbaast dat je favoriete beroepsgroep de plannert is.(haha).
    Ben er trouwens niet bang voor dat jij de de planning daar niet kunt overtuigen dat het beter voor jou en hun is dat jij meer weekenden thuis bent.
    mazzeltjes

    BeantwoordenVerwijderen