een dag door de Rockies

Hallo lieve kijkbuiskinderen,hier weer es een berichtje van de
verschrikkelijk sneeuwman zelf.
De winter gaat hier nog steeds in alle hevigheid door,en het werk ook.
Aangezien ik nu een paar weken ervaring heb op sneeuw en ijs leek
het de planning een goed idee om mij de bergen in te sturen en wel naar
Tumbler Ridge....Dit dorpje ligt in de Rockie Mountains en is via 2
wegen te bereiken.1 slechte en 1 hele slechte. Aangezien het hier om
een klein dorpje gaat,moest ik de puptrailer(das de 2de)lossen in het
inmiddels vertrouwde Dawson Creek en de leadtrailer
(dat moet dan de voorste wel wezen)
moest dus worden gelost in Tumbler Ridge.

Zoals de meesten van jullie wel zullen weten verandert het remgedrag
van een oplegger als hij gelost is,en als je met 2 opleggers in de rondte
rijdt waarvan eentje leeg is,krijg je dus hele interessante remverhoudingen,
de voorste remt normaal en de achterste blokkeert al als je aan remmen denkt...
klinkt logisch, maar vergt toch een hele andere manier van rijden dan met een
volledig geladen of volledig lege combinatie......
hier kwam ik dus ook achter toen ik afremde om af te slaan naar Tumbler Ridge,
de 2de trailer stond dwars achter de eerste en van afslaan was
dus even geen sprake meer.Dus maar doorgereden om een plek te zoeken
om 't hele span om te draaien en een tweede poging om af te slaan te ondernemen.
Eenmaal gedraaid en de afslag genomen te hebben kwam ik tot mijn grote vreugde
erachter dat de weg weg was.Er lag namelijk ongeveer 10 cm aangereden sneeuw op,
en ja dat wil wel glad wezen..
Op zich nog geen man overboord maar deze weg is 100 km lang en is een zgn
"High mountain road" dat wil zeggen dat er steigingen en afdalen inzitten van
meer dan 10%,dus ik kreeg al weer visioenen van een mager nederlands mannetje in
gevecht met sneeuwkettingen.....en ja hoor mijn visioen werdt werkelijkheid..
Na ongeveer 2 en een half uur toch aangekomen bij de klant(waar trouwens nog
meer sneeuw op het terrein lag dan op de hele weg ernaartoe)eerst maar es een kop koffie gedronken en gelost('k was der toch,dus waarom niet)
Omdat ik de weg naar Tumbler Ridge niet al te geweldig vondt
(zachtjes uitgedrukt)vroeg ik aan de klant of er misschien een andere weg
terug was,en ja hoor die was er,en volgens deze man(is sinds deze dag een "speciale vriend")stukken beter dan de eerste weg..
Dus Wakker helemaal blij weer op weg...na ongeveer 4 km de eerste klim......14%......
aangereden sneeuw......3 km lang....dus maar weer kettingen gelegd ggrrmbl...
en nog met slippende wielen naar boven glibberen,maar optimistisch als altijd
dacht ik "minder as dit kin 't nait word'n" foutje bedankt.....Na ongeveer 50
km ging het asfalt over in gravel en ja als daar sneeuw opligt is dat net zo glad..
wel mooie uitzichten trouwens,een gat van 150 meter diep op een halve meter
naast de cabine ,en als slagroom op de taart zaten er in dit fijne stukje weg ook
nog es 4 haarspeld bochten.....maar goed,na 3 uur worstelen en oud gronings
fulmineren toch weer in de bewoonde wereld terechtgekomen.Toen ik de volgende
dag terug in Edmonton was heb ik de plennert vriendelijk bedankt voor de ervaring
en ik kreeg als antwoord dat het zomers erg mooi rijden is DUHHUH...topper van niks....
Voor de rest gaat alles z'n gewone gangetje en gebeurt er weinig schokkends,wel zijn we druk bezig met de papierwinkel voor "landed immigrant" veel papier en nog meer geduld,maar ook daar slaan we ons wel weer doorheen.tot de volgende keder maar weder,

Gerard